Dagje 2.

Zondag 22 juni.

Half 10 staat onze wekker. Ook al staan we wel op en bewegen op de automatische piloot blijven onze ogen wel dicht. We ontbijten wat kleins en gaan vrij snel met de tram naar het strand waar we rond half 12 zijn. Rond half 2 begeven we ons naar de plek van het vuurwerk. Helaas komen Peter en Sonia die dit keer een poging wagen met de auto, niet door het verkeer heen. Wij staan ook hutje mutje. Eén of andere gek probeert er met de auto doorheen te komen en wonder boven wonder verdwijnt hij in de menigte na een tijdlang pushen. Alsof de auto is opgeslokt zien we hem nergens meer en weten we zelfs niet waar die heen is gereden. Het vuurwerk knalt keihard omhoog en gecombineerd met de trommels lijkt het wel een concert. We voelen de grond en onze maag meetrillen en zijn spontaan doof, maar het is heel gaaf om daar de sfeer en spanning te voelen.
Na het vuurwerk lopen we onder het genot van een snelsmeltend ijsje terug naar het strand. Daar nemen we 2 bedjes en terwijl Eva al vrij snel slaapt lees ik Bon Bini Beach. Helaas is het niet meer zonnig maar nog niet koud gelukkig.
Na het relaxen zoeken we een tapas tentje op en nemen koffie en sangria, geweldige combi! Ook erg leuk mensjes kijken vanaf die plek. Wat een vreemde mensen lopen er toch op de wereld..
Eenmaal terug in huis ga ik even siësta houden omdat ik op het strand geen oog dicht heb gedaan en 2 uurtjes later gaan we weer naar de hoguera. Eva heeft heerlijke gin mojito gemaakt waar we tijdens het eten en de rest van de avond van genieten. Rond half 2 lopen we met 2 bekertjes mojito naar de tram om de stad in te gaan. We volgen de gezelligheid en belanden ergens bij een afgezet plein met 2 grote barren. Bij ons drankje krijgen we een lekkere caramelchupito en iets verderop worden 2 hippe hoedjes op onze hoofden gezet. Als we even later naar het toilet moeten duiken we ergens een kroeg in waar we voor een mojito naar het toilet mogen. Afzetters! Maar wel hele lekkere mojito. Daarna terug de dansvloer op. We feesten en drinken tot het afgelopen is rond half 5 en bewegen ons daarna richting el concierto. Eenmaal binnen dansen en kletsen we wat af terwijl we non stop alle troep die uit de lucht komt vallen uit onze drankjes vissen. Ik heb nog nooit zo lang over een drankje gedaan. Waren allemaal kleine stukjes glinsterend papier. Ineens zijn we het zat en begeven ons naar buiten. Dat is handig, de eerste trams beginnen net weer te rijden. Om 6.53 uur zitten we in de tram waarin niemand zit die ook maar een oog heeft dicht gedaan en om half 8 vallen we als een blok in slaap.