Eva's belevenissen na ons afscheid

Rond 22u komt t busje Natas ophalen. Gelukkig hebben we rekening gehouden met hier en daar wat vertraging, want het busje komt een minuut of 10 te laat. Geen ramp, maar je weet nooit wat er onderweg nog zal gebeuren. Ik zwaai Natas uit en loop dezelfde kant op als het busje. Tijdens het eten was ik even weggehold om muggenspul te kopen en onderweg naar de 7eleven had ik wat leuke winkeltjes gezien. Even checken dus. Natas dr busje stopt een klein stukje verder en de deur vliegt open om nieuwe passagiers binnen te laten. Snel maak ik een foto van de reizende, nietsvermoedende Natas. Nogmaals zwaai ik daarna het busje uit en waar zij naar rechts gaan, sla ik linksaf de winkelstraat in. Ik loop een heel stuk door en kom stomtoevallig op het stuk aan waar ik met Cynthia heb gegeten aan het begin van de vakantie. Heel gezellig. Af en toe loop ik een winkeltje in, maar eigenlijk verkopen ze echt allemaal hetzelfde. Vanaf dit straatje schiet ik een steegje in en kom ik weer op het beroemde Kao San Road. Ook hier loop ik even op en neer. Uiteindelijk koop ik 2 portemonnees, een blauwe en een paarse. Moeilijk kiezen voor dat geld ;-) Vanaf daar loop ik door naar het hotel, via hetzelfde binnendoorweggetje als die middag. Toevallig dat we in precies hetzelfde buurtje zitten als vorig jaar! Aangekomen bij het hotel ga ik nog even Skypen met het thuisfront. Even bijkletsen en afspreken dat ik écht morgen thuiskom. Daarna bel ik opa en oma ook nog even, die druk hun spulletjes bij elkaar aan het zoeken zijn in mijn huis. Ze gaan Ash missen zeggen ze en hebben het erg lekker gehad. Na de telefoongesprekken loop ik nog even naar de 7eleven voor n flesje water en probeer ik nog te zoeken naar een massagesalon die open is. Mijn laatste avondje in Bangkok en ik ben er nog niet helemaal aan toe dat de vakantie voorbij is. Maarja, het liep al tegen half 1, dus de salons waren wel dicht. Ik loop daarom terug naar het hotel en ruim vast de bende een beetje op. Mn backpack ziet er een beetje ontploft uit... Als alles netjes gesorteerd op de grond staat, ga ik lekker slapen. Wel gek, zonder eerst nog de dag driedubbel door te nemen.Ik heb de wekker op 7 uur gezet. Lekker op tijd, de pickup staat in de planning voor 9 uur. Zoals ik me elke ochtend weer verbaas, sta ik weer zo snel fris en fruitig naast mn bed. Zonder te snoozen. Ik hoop echt dat dat in Nederland ook gaat lukken, maar denk het niet. Ik pak een douche en gooi mn backpack vol. Ik besluit dat het niet meer heel netjes hoeft, alle kleding gaat toch in de was, dus overal zitten shirtjes tussengepropt. Met als gevolg; hij kan dicht zonder het bovenste uitrek-stuk te gebruiken! Dat had ik nooit verwacht! Maar de handbagage past niet in 1 tas, misschien heeft het daar ook een beetje mee te maken. Toch laat ik het zo, na de koffer-staat-nog-in-Moskou ervaring van de heenweg, neem ik het zekere voor het onzekere met mn spulletjes die ik no way kwijt wil raken. Als alles klaar voor vertrek staat, loop ik naar buiten om ergens een ontbijtje te scoren. Het tentje waar we gisteren gegeten hebben serveert een prima ontbijt. Grote bak fruit met yoghurt en musli. Heerlijk! Koffie en vers sapje erbij, nu kan het nog. Daarna besluit ik dat er nog genoeg tijd is om tóch nog even te winkelen. Ik koop nog wat rommeltjes die súperhandig zijn, zoals sleutelhangers en een olie-achtig spulletje waar een kokosnoot opstaat. Ik denk dat het lekker is, maar misschien is het ook wel iets voor in je haar... Thuis eens proberen, haha. Ik koop nog een yoghurtje voor in de bus en ren terug naar het hotel, want ben de tijd een beetje vergeten. Uiteindelijk zit ik 8:55 uur, uitgecheckt en wel, met alle spullen beneden. De bus komt een beetje laat en ik word alweer zenuwachtig, want ik was natuurlijk zelf ook aan de late kant beneden... Gelukkig, om 9:25u is ie er dan! We rijden weg, de terugrit is begonnen! In de bus zit de helft van de passagiers met een zonnebril op. Raar... zelfs mijn zonnebril-verslaafde ogen vinden het een beetje donker. Maar ik begrijp het punt van de Rus naast me als hij even zijn bril afdoet. Waarschijnlijk heeft ie niet geslapen vannacht. Of hij is ziek. Zo zal de rest er dan ook wel aan toe zijn. Ik baal ervan dat we hier niet om kunnen lachen (en maak snel een notitie; vertellen!) De rit duurt laaaaaang... Aan de drukte in de stad lijkt geen einde te komen. De wakkere mensen om me heen zie ik ook een beetje zenuwachtig worden, maar ik besluit dat ik er niks aan kan veranderen en ben nogmaals blij met de ruime tijdsplanning! Gelukkig komen we op tijd aan en ga ik maar gelijk op zoek naar de rij om in te checken. Natuurlijk loop ik verkeerd, waardoor ik aan de kant van de douane richting de balie loop. Ik ga in de rij staan en meteen dringt er iemand voor. Ik geef haar een rotopmering; go ahead, no problem. Daarna kijk ik om me heen en zie dat ik zelf voor zo'n 30 man ben gaan staan... Ik kijk maar snel naar beneden, want heb echt geen zin uit de rij naar achter te lopen, ooooops! Verder loopt alles voorspoedig. Mijn net-gekochte yoghurtjes lever ik netjes bij de douane in. Haha, vergeten! Ik loop wat rond op het vliegveld en het is een beetje gek, maar nergens een klok te bekennen op Bangkok airport! Toch krijg ik alles verder op tijd voor elkaar en zit heerlijk tussen 2 Russen gepropt in het vliegtuig... ohja, vergeten een stoel voorkeur op te geven.