Enge dieren

Maandagochtend zijn we vroeg wakker. Eerst hoor ik een uur te vroeg een of andere wekker die er totaal niet geweest kan zijn. Dan gaan de dronken buren ruzie maken: 'Don't talk, mate!' klinkt het herhaaldelijk, totdat er een scooter vandoor rijdt. Dan wordt het weer rustig. Om 8 uur vertrekken we naar Sihanoukville waar we rond 10 uur aankomen. De tuctuc brengt ons 10 km verder naar bungalows aan het strand. We gaan er een paar langs, kiezen er eentje uit en ploffen op de stretchers aan de zee. Daar blijven we liggen tot zonsondergang. Zodra de zon verdwenen is, kleden we ons om en gaan naar Serendipity beach waar het een stuk drukker is en waar het nachtleven ook gezelliger is. Langs het strand staan allemaal strandtentjes en het zit er gezellig vol. Wel lopen er veel verkoopkinderen rond met armbandjes en vuurwerk. Dat is best storend als ze je op zo'n jonge leeftijd al proberen te verleiden. Maar verder hangt er een hele leuke, gezellige, ontspannen sfeer. We eten wat en nemen er heerlijke cocktails bij. Die zijn weer flink sterk. Ook nemen we een grote piña colada in de ananas zelf. Die heb ik gemist en hij smaakt dubbel goed. Daarna verplaatsen we ons in de richting van een vuurshow en gaan over op de mojito. Het is een erg geslaagde avond heerlijk aan de zee. Eenmaal terug bij de bungalows val ik als een blok in slaap, terwijl Eva nog met de honden gaat spelen. (waar ze de energie vandaan haalt....?) Ze hebben daar 3 wat grotere puppies en die zijn erg lief.
De volgende dag worden we niet heel fit wakker. Toch iets teveel cocktails op blijkbaar. Eva heeft er minder last van gelukkig. We hebben voor het eind van de middag een paardrijtocht geboekt. Tijdens het boeken daarvan zaten we in het toeristenkantoor, terwijl ik ineens een gekko op Eva haar knie zie vallen. Hoewel ik haar reactie al kan voorspellen, ben ik te laat met waarschuwen. Ze kijkt omlaag, denkende dat het een blaadje is. Dan vliegt ze met een luide gil omhoog uit de stoel, terwijl ze de arme gekko 3 meter verder slingert. Zelfs de stoel krijgt nog een trap na. De 2 mensen van het boekingskantoor kijken haar verbaasd aan, terwijl ik m'n lachen probeer in te houden. Ik zou precies hetzelfde gereageerd hebben, maar het is toch fijn als je niet de enige blijkt te zijn. Dat was gistermiddag, nu zijn we om 14:45 uur opgehaald met een tuctuc door de Fransman die de ranch runt met 2 anderen. Als we net onderweg zijn valt zijn motor stil. De benzine is op. Wat hebben ze hier toch allemaal met die lege benzinetanken. We wachten op een andere tuctuc die zijn reservefles benzine aan ons verkoopt. Dan kunnen we weer rijden. Eenmaal op de ranch trekken we de juiste kleding aan en stijgen op. De paarden zijn vrij klein en hebben een kleine snelle stap. Mijn paard (met een onmogelijk te onthouden naam) volgt de gids op de voet. Dat is normaal niet zo erg, maar wel als blijkt dat de gids zelf eigenlijk helemaal niet kan paardrijden. Als we op het strand in galop gaan schieten we beiden pijlsnel een zandduin op bij het strand vandaan. Er lopen ook nog veel mensen, dus ik ben totaal niet op mijn gemak. Eva heeft Zock, haar witte paard, gelukkig wel onder controle. Aan het eind van het strand gaan we een stukje door het water. Eva waadt een paar meter verder door de zee. Onverwachts stapt haar paard in het diepe en verdwijnt compleet kopje onder. Cool!! Later gaan we nog een keer door het water. Dit keer echt zwemmen. Dit is heel gaaf. Nog nooit gedaan. Uiteindelijk is het dus gelukkig nog wel leuk geworden voor ons beiden. Alleen galop over het strand wilde ik niet meer. Eenmaal terug op de ranch kletsen we nog met de eigenaren en doen een drankje, terwijl we de 4 hele jonge puppy's aaien. Wat een schatjes. Dan worden we door beide fransmannen op de scooter naar onze bungalow gebracht. Ze zijn dit keer de sleutel van de tuctuc kwijt. Op het strand gaan we uit eten en vlak daarna ga ik vast slapen, want ik ben doodmoe van de dag en nog door de nacht ervoor. Eva gaat nog een uurtje skypen. Terwijl ik in mijn eentje onder de klamboe lig, ploft er ineens iets zwaars en scherps op mijn elleboog die in een hoek van de klamboe ligt. Vermoeid duw ik het onbekende van mijn elleboog af, terwijl ik me lig te bedenken dat het dak aan het afbrokkelen is en ik morgen wel zal kijken wat het was en waar het vandaan kwam. Dan val ik in slaap en begin met dromen. Zoals dat altijd met dromen gaat weet ik nu inmiddels niet meer waar het over ging, maar ineens wordt het ruw onderbroken met een harde klap op mijn knie gepaard met een hoge schelle gil die zeker bij alle andere bungalows te horen is. Maar goed dat het nog vroeg is. Ik ben nog zo moe en word zo abrupt wakker gemaakt, dat ik alleen maar slaperig 1 oog open en weer sluit. Wat een herrie. Eva zit rechtop in bed met de zaklamp in de rondte te schijnen. 'Ik zag een muis!!' Ikzelf ben helaas niet erg behulpzaam en wil alleen maar met rust gelaten worden. Iets later klinkt er een harde gil van de muis recht onder ons bed, meteen overstemt door Eva's veel luidere gil. Wat moeten de buren wel niet denken:-) Na een tijdje springt ze uit bed om het licht aan te doen. De eigenaar is helaas al gaan slapen, anders had hij misschien wel iets kunnen verzinnen. In elk geval is het duidelijk wat er op mijn elleboog viel. Inmiddels word ik wel wat wakkerder nu. Later vertelt Eva dat ze inmiddels al voor de vierde keer rechtop was gaan zitten omdat ze iets hoorde ritselen en zodra ze erop scheen met de zaklamp hield het geritsel op. Verdacht... Als we de muis niet meer zien en horen, stoppen we de klamboe aan alle kanten van het bed strak in en proberen te slapen. Af en toe horen we weer geritsel en een knal, volgens mij heeft die muis moeite met recht lopen. Midden in de nacht schrik ik weer wakker: BONKBONKBONK. Eva hoort geknaag naast haar en ramt hard tegen het hout om de muis te laten schrikken. Bij mij is het schrikken in elk geval gelukt. Het was dus een onrustige nacht voor ons. Bovendien is in Eva haar tas een gat geknaagd. Ze had het knagen die nacht dus wel goed gehoord. Zonde van de nieuwe tas! De volgende dag eisen we meteen een andere kamer voor de volgende keer. Maar eerst hebben we vandaag het plan om naar een eiland te varen en daar ook een nacht te blijven. We stappen in een veel te volle boot en varen naar een klein eilandje waar we gaan snorkelen. Dan varen we naar Bamboe Island waar iedereen uitstapt om te zonnen en daar ook te lunchen. Wij blijven zitten en varen in onze tijdelijke privéboot en privékapitein naar een iets groter eiland verderop. Eenmaal daar kiezen we de Flying Fox treehouse. Deze is echt onwijs mooi en ligt privé van de rest vlak aan de zee. Ook de kamer zelf ziet er relaxed en ruim genoeg uit met een tweepersoonsbed, hangmat, 2 stoeltjes en een tafeltje. We gaan lunchen aan de bar waar iedereen zit te chillen. Blijkbaar zitten we op een eiland waar de meesten stoned zijn. Daar passen wij dus totaal niet tussen en we begrijpen niet hoe ze hun tijd zo kunnen verdoen met in de schaduw zitten te niksen. Wij gaan meteen na de lunch naar een strand waar verder vrijwel niemand is. Geweldig! Een bijna privéstrand. Jammer dat we hier maar 1 nacht kunnen blijven. Het uitzicht is zo mooi en het strand en zand heerlijk. Als de zon lager komt gaan we terug naar onze boomhut en proosten met een baileys op dit prachtige eiland, terwijl de zon langzaam verdwijnt. Dan gaan we naar Coral Bay waar ze rond half 8 avondeten serveren. Het smaakt helaas niet zoals we gehoopt hadden, maar het is wel gezellig. Na afloop lopen we in het donker terug met een klein lichtje. Bij onze boomhut besluiten we bij de rotsen te gaan kijken of we spannende nachtdieren zien. We zien dode krabben, een grote etende krab, visjes en nog meer diertjes. Dit gaat uiteraard gepaard met een hoop gegil waarin we elkaar aansteken en laten schrikken als we af en toe achtervolgd worden door een enge krab. Wel proberen we enigszins stil te zijn als er mensen langslopen, maar dat heeft toch geen zin want geluid draagt ver op zo'n eiland. Dit was een perfecte vakantiedag.
Donderdag worden we lekker vroeg wakker door het geluid van de golven en fluitende vogels en het licht van de opkomende zon. Bovendien hoeven we niet eens op te staan om van het uitzicht te genieten. We blijven nog een tijdje genieten tot het eiland een beetje tot leven begint te komen en gaan ontbijten. Daarna spullen pakken en weer naar het plekje op ons eigen strand. Rond 2 uur worden we opgepikt door de boot, gaan weer snorkelen bij een ander eiland en komen terug bij het vasteland. Omdat het best wat frisjes was op de boot nadat we gesnorkeld hadden, gaan we meteen opwarmen op een ligbed. We gaan aan het eind van de middag weer naar Serendipity beach waar we genieten van een piña colada met heerlijk Kmer eten erbij: lokaal Cambodjaans. Daarna gaan we wat winkelen, maar de mensen hier gaan niet erg omlaag met de prijzen dus het is hier niet echt leuk om te proberen af te dingen. Omdat we beiden toch alweer gaar zijn van de dag, gaan we terug naar de bungalow, dit keer nummer 5 waar hopelijk geen muis ons wakker houdt vannacht.