Gibbon Experience

We zijn klaar voor de Gibbon Experience. Eerst krijgen we een introductiefilmpje waarin het een beetje duidelijk wordt wat we kunnen verwachten. Aangezien we ons er stiekem niet heel erg in verdiept hadden werd het door het filmpje wel duidelijk. We zouden net als Gibbons aan kabelbanen over de bomen heen vliegen. Spannend! Rond 9 uur gaan we in een busje/ tuctuc op weg naar het oerwoud. Aangezien de zon zich nog niet laat zien is het ijskoud achterop het busje waar we alle wind vangen. En de rit duurt een uur.Een uur later komen we bij een huisje uit waar ze ons een 'kabelcorset' geven. Die trekken we aan en daarna vertrekken we te voet dwars door een armoedig wijkje naar de rivier. Daar is de eerste kabelbaan meteen al. We zippen ons vast en verdwijnen 1 voor 1 naar de overkant. Het is een korte kabel en bovendien vlak boven het water, dus totaal niet eng en goed om in te komen. Daarna begint de wandeling. Het is alleen maar bergopwaarts, nonstop. Aangezien ik nog steeds ziek, zwak, misselijk ben kom ik niet bepaald soepel die berg op en loop ik constant achteraan en moeten ze zelfs af en toe even wachten op mij. Al heeft iedereen het zwaar, want het is echt een pittige klim naar boven.We zijn met een groep van 9 personen: Heidi (Australië), Warren (Zuid Afrika), Jeff, Jill en Kristen (Colorado), Pascale (Parijs) en Quentin (Lyon). Het is een leuke, sociale groep, daar hebben we het gelukkig mee getroffen. Totaal passen er 10 in een boomhut waarin we zouden overnachten.Na 2,5 uur lopen zijn we eindelijk bij een kabelbaan, blij toe. We gaan daar even lunchen, waarna ik me eindelijk op voel knappen. Dan duiken we de eerste echte zipline op. Wauw, wat een uitzicht en wat een lange baan. De langste die ertussen zit is 600 meter en we glijden boven de bomen langs wat een geweldig uitzicht geeft over de jungle. Na die eerste zipline volgen ze elkaar gelukkig wat sneller achter elkaar op met ertussendoor toch weer bergopwaarts wandelen. Maar in elk geval geen uren meer. Na een stuk of 10 kabelbanen komen we aan bij de ons 'treehouse' voor de nacht. We zippen zo de boomhut in. Ik probeer dat stukje te filmen waardoor ik totaal niet aan remmen denk, dus ik vlieg onze gids omver en vang mezelf op tegen de boom, lekker dom.. maar wel echt gaaf!!!In de boomhut doen we met z'n allen een 'bakkie' met een koekje en na vieren komen onze 2 gidsen (19 jaar) terug om ons mee te nemen langs nog een aantal mooie kabels. Vanaf de boomhut is het wel echt een sprong het diepe in, zonder aanloop. En geluid weergalmt enorm. Zeker ons hoge gegil.. We krijgen steeds meer de smaak te pakken en hebben er echt enorme lol in. Als we even later terug komen bij ons slaapvertrek zijn de bedden klaargelegd en staat ons avondeten klaar. De boomhut heeft 3 etages: op de bovenste ligt 1 tweepersoonsmatras, eronder is de 'huiskamer' waar we eten, drinken en relaxen, maar waar ook de andere 4 matrassen liggen. Op de onderste etage komen we aan met de zipline en bevindt zich ons toilet en douche achter een gordijntje. Er komen enorme wespen op het toilet af, zo groot als een kleine vogel werden ze beschreven. Omdebeurt douchen we en we gaan weer gezamenlijk eten. Ik ga na het eten douchen en meteen daarna stort ik in een diepe slaap om 7 uur al. De rest doet nog wat spelletjes, maar maken het ook niet al te laat. Het was een sportieve dag.Om half 7 kruipen we zachtjesaan onder de klamboe vandaan. We hebben echt heerlijk geslapen en het was absoluut niet koud 's nachts. Sommigen hebben wel harde blafgeluiden gehoord heel dichtbij of geritsel.. We nemen een mini ontbijtje (koffie en koekje) en gaan met de ziplijnen naar een 25 persoonsboomhut die nog in aanbouw is kijken. Knap hoe ze dat maken. Ze moeten een geschikte boom uitzoeken met een gaaf uitzicht. Ook de kabels van de ene naar de andere kant brengen is een heel karwei. Stel je maar voor dat je hemelsbreed 600 meter moet klimmen door de bergen zonder paden en met een zware kabel meeslepend. 4 jaar geleden zijn ze begonnen en onze jonge gidsen hebben dus blijkbaar al heel jong door het oerwoud lopen sjouwen. Stoer hoor. Na deze grote hut gaan we terug om een echt ontbijt te nuttigen, wat verdacht veel lijkt op het avondeten van gister. Maar het smaakt wel goed en na de goede nachtrust van gister voel ik me een heel stuk beter. Ik besluit spontaan vegetariër te worden net als Eva. Dan beginnen we aan de terugweg. Af en toe gaan Eva en ik tegelijk met een hoop gejodel onderweg. Zo gaaf en mooi! 2 dagen is eigenlijk te kort. Eenmaal aan de andere kant van de rivier hebben we nog een laatste gezamenlijke lunch en daarna gaan we terug met de tuctuc om daarna onze wegen te laten scheiden. We hebben het enorm naar ons zin gehad en hadden het niet willen missen, ondanks dat het vervoer vanuit HuayXai naar Hanoi niet bepaald soepel op elkaar aansluit..Nu op naar Vietnam!!!